اینک در شرایطی که تحریم‌ها و فشارهای همه‌جانبه و ناجوانمردانه استکبار جهانی و توسل به امکانات سخت‌افزاری غرب، شرایطی نظیر جنگ احزاب را تداعی می کند و تمامی کفر به جنگ اسلام آمده است، باید به "تدبیر" روی آورد.

با گذشت چند ماه از بیانات حکیمانه مقام معظم رهبری درباره اقتصاد مقاومتی و برداشت های ناقص و بعضاً نادرست مخاطبان، بر آن شدم که به عنوان یک دانشجوی کامپیوتر در حد بضاعت خود، در تبیین این مهم گامی هر چند کوچک بردارم.

سال 91 سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامیده شده است آن هم زمانی که حداقل 4 سال است که دیگر خبری از امنیت سرمایه و سرمایه گذاری در جهان نیست، و دقیقا در این شرایط انتخاب چنین شعاری برای سرلوحه قرار گرفتن در راس امور سیاست گذاری، صنعتی و اقتصادی و مالی، نعره بسیاری از کسانی که به توانستن ایرانی باور ندارند، درآورده است. اغلب آن ها با این دلیل که غرب غوطه ور در ثروت با آن تکنولوژی عظیم و خیره کننده صنعتی و اقتصاد سرشار از همه ی شاخص های مثبت، امروز در سراشیبی سقوط و ورطه ی نابودی قرار گرفته، نفس ایده ی تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی را زیر سوال می برند و برخی نیز با رندی آنرا تغییر چهره ای از اقتصاد ریاضتی یا ریاضت اقتصادی می دانند.

ریاضت اقتصادی به طرحی گفته می‌شود که دولت‌ها برای کاهش هزینه‌ها و رفع کسری بودجه، به کاهش و یا حذف ارائه برخی خدمات و مزایای عمومی(مانند خدمات بهداشتی درمانی و تامین اجتماعی و ...) دست می‌زنند. این طرح که به منظور مقابله با کسری بودجه توسط برخی دولت‌ها انجام می‌شود گاهی اوقات به افزایش میزان مالیات،کاهش دست مزدها، افزایش دریافت وام‌ها و کمک‌های مالی خارجی می‌انجامد.(کمک هایی که معمولا نمی توان انتظار داشت بدون چشم داشت انجام شود...!) مثل آنچه در یونان و یا اسپانیا روی داد. بجای آنکه دولت و سازمانهای وابسته به آن از هزینه های جاری خود کم کنند این مردم هستند که بار بی مسئولیتی و اشتباهات مسئولین کشورشان را بر دوش می کشند. حتی به قیمت از دست رفتن زندگی شان.

طی چند روز اخیر و بعد از اقدامات ارزشمند دولت در راه اندازی بورس ارز و قوه قضاییه در بازداشت اختلالگران بازار ارز، قیمت ارز در حال کاهش است و با توجه به گزارش هایی که مخابره شده است مراجعان به صرافی ها بیشتر فروشنده هستند، این روند کاهش فعلاً ادامه خواهد یافت ولی آیا با کاهش نسبی قیمت ارز طی چند روز آینده مسئله تمام شده است و دولت و مجلس و قوه قضاییه و سایر ارکان نظام می توانند دوباره به دل مشغولیاتی های خود برسند و یا نه کار دیگری باید در دستور کار قرار گیرد؟ پاسخ این است که با توجه به نقدینگی بیش از ظرفیت اقتصاد کشور در بازار، این توده ی سرطانی این بار از جای دیگر سر باز می کند مگر خود توده یعنی نقدینگی درمان گردد، همین امروز نگاهی به قیمت خودرو و ارز بنمایید معلوم می شود که همزمان با کاهش قیمت ارز، نه تنها قیمت خودرو کاهش نیافته است بلکه گویی قیمت خودرو همچنان در حال سعود است و این یعنی سیل ویرانگر نقدینگی باید کنترل شود.
در صورت عدم کنترل نقدینگی موجود، افراد فرصت طلب در بازار خودرو و مسکن ورود کرده و موجب التهاب بازار می شوند و چه خوب است همینک دولت این فرصت طلبان را شناسایی کند چرا که با توجه به کاهش محصولات شرکتهای خودروسازی، موفقیت در خرید محصولات موجب سود کلان برای رانت خواران این بازار می شود که بنا به اطلاعات واثقه هم اینک تعدادی از افراد فرصت طلب با مشارکت نمایندگی های مجاز کارخانجات بزرگ خودروسازی در حال آشفته کردن بازار خودرو هستند.

از مواردی که می تواند جایگزین مناسبی برای بازارهای ارز و مسکن و خودرو محسوب گردد، بازار سرمایه یا همان بورس است که در حال حاضر به دلیل عدم اطلاعات مردم به نحوه ی ورود به آن، نسبتاً کارکرد اصلی خود را در جذب سرمایه مردم عادی بدست نیاورده است لذا دولت با همکاری رسانه ملی و سایر رسانه ها باید با برنامه های آموزشی مناسب مردم را به از بازارهای مضر به بازار سرمایه بکشاند.
از دیگر موارد مهم برای جذب نقدینگی بکارگیری بانکها است و به همین دلیل باید سود بانکی بیش از وضع موجود به نرخ تورم نزدیک شود تا نقدینگی های مضر از جامعه جذب شود و البته سپس دولت با توزیع مناسب این نقدینگی ها به صنعت و کشاورزی مهمترین گام در اقتصاد مقاومتی یعنی بهبود وضعیت تولید ملی را بردارد.
از دیگر موارد مناسب برای جذب سرمایه اوراق مشارکت است و این اوراق برای مشارکت در پروژه های بزرگ سودآور کاربرد دارد و همواره از مهمترین ابزارهای جذب نقدینگی به شمار می روند.
از دیگر گام های بسیار مهم افزایش ثبات و آرامش است به نحوی که هر کسی که کلامی برخلاف روند آرامش در کشور بزند باید مورد شماطت سایرین و رسانه ها قرار گیرد و نباید این روند از سایر طرفین با لجبازی دنبال شود.
پس نتیجه این که در گام های بعدی کنترل بازار ارز، قوا باید سریعاً به فکر جمع آوری نقدینگی و سپس شناسایی و پایش مؤثران بازارهای دیگر غیر از ارز و ایجاد فضای آرام سیاسی با وحدت و همدلی و حس مسئولیت باشند.

منبع : سلمان علی ع

اگر چه بارها به این مسئله ذیل مطالبم اشاره کرده ام، ولی با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و اهمیت موضوع دوباره به واکاوی آن می پردازم و آن بحث سودبانکی است. سودبانکی بر اساس تمام دنیا باید مساوی باشد به نرخ تورم به اضافه کارمزد بانکی؛ اگر نرخ سودبانکی بیش از نرخ تورم باشد موجب یک رانت بزرگ می شود، چرا که در چنین شرایطی بانک ها در پرداخت تسهیلات بسیار سختگیرانه عمل می کنند و این یعنی گرفتن تسهیلات با سود کمتر از تورم، یک درآمد رانتی تلقی می شود، که به نسبت ذی قدرت بودن، افراد از این رانت بیشتر کسب درآمد می کنند.

در کشور ما سالهاست که نرخ سود بانکی پایین تر از نرخ تورم تعیین می شود و همواره وام های کلان به امثال مه آفریدخسروی ها می رسد، اینچنین این تسهیلات به عنوان رانت موجب کسب درآمد برای اینچنین افرادی می شود و این افراد نیز برای کسب درآمد، نقدینگی های جمع آوری کرده از سیستم بانکی را به بخشهای مختلفی اعم از زمین و مسکن و خودرو و ارز و سکه می زنند و اینچنین موجب جهش های تورمی و به هم خوردن تعادل در بازارهای مختلف می گردند. در واقع بسیاری از کسانی که به دنبال تسهیلات می روند با این تسهیلات دنبال سوءاستفاده از این فاصله بین نرخ سودبانکی و نرخ تورم هستند و هر چه این فاصله بیشتر باشد رانت بیشتری در کشور ایجاد می شود. اکنون بیشتر طبقات مرفه ما همان کسانی هستند که بیشترین استفاده از این رانت را نموده اند و یک رابطه ی مستقیم بین این مرفه بودن و بهره مندی از تسهیلات بانکی وجود دارد.

منبع : سلمان علی ع